روی تکه چوبی نشسته ام. پاهایم را با فکر پریشان این طرف و آن طرف حرکت می دهم. سرم را

در حالی که می دوید، شاخه های بلند ساقه گندم را نیز از مقابلش کنار می زد تا گونه های

هوا سرد است. دمای بدنم پایین آمده است. سردی اتاق در سکوت، بغلم کرده است و من از ترس به

در بهار سال ۱۳۹۵، درست پنج سال پیش از امروز، وارد لیسه پگاه شدم. پگاه آغاز روز، آغاز زندگی. با

ما در پگاه نیروهای انسانی خود را به چهار بخش تقسیم نموده ایم: مدیران، معلمین، دانش آموان و اولیای دانش

در ماه جنوری امسال یکی از دانشجویان جاپانی، سوزوکی، که فعلا دوره دکترایش را در یکی از دانشگاه های امریکا

اولین ماه از سال 2021 را با برنامه ای جالب و مفید آغاز کردیم؛ تعدادی از دانش آموزان لیسه خصوصی

برقص برای خود دنیای زیبایی بساز وسط این ویرانی ها و زشتی ها. لبخند تو خورشید می شود برای کابلم