+93-747-159-153 — pphs1394@gmail.com
99288977_2907532716008814_5421462193252073472_o

روایت یک تدبیر ۱

May 18, 2020

اویس حکمت – آموزگار علوم اجتماعی در پگاه

آلبرکامو: «تنها راه مبارزه با طاعون، پایبندی به شرافت است.» و شرافت چیزی نیست جز «عمل کردن به وظیفه».

بخش نخست: اضطرار و اضطراب

آن‏چه در ادامه می‏‌آید، گزارشی ساده از عملکرد لیسه پگاه در دوره قرنتین است. به اجمال، بیان خواهم کرد که پگاه چگونه و با چه تدابیری از توقف آموزش در عصر کرونا جلوگیری کرد. همه می‏‌دانند که وقفه‏‌ی قرنتین، تعطیلی نامشخصی است. هیچ‏کسی نمی‏‎داند چه زمانی، زنگ رسمی معارف به صدا در خواهد آمد. در عین حال، چیزی که از همان آغاز مسلم بود، طولانی بودن این رخصتی اجباری بود. با توجه به آن‏چه در سطح جهان اتفاق می‌‏افتاد و رسانه‏‌های ملی و بین‏‌المللی از گسترش روزافزون اپیدمی کوید ۱۹ خبر می‏‌دادند، به درازا کشیدن قرنتین، محتمل‏‌ترین واقعیت بود. اما پرسشی که نمی‌‏توانستیم از کنار آن ساده و بی‌‏تفاوت بگذریم، این بود که: سرنوشت آموزش چه می‌‏شود؟ سرنوشت مکاتب خصوصی و کارمندان آن چه خواهد شد؟ چطور خود مان را قناعت دهیم که در این شرایط قرنتین که تمام مراجع رسانه‌‏ای و عمومی، به ماندن در خانه، سفارش می‌‏کنند، آموزش را نادیده بگیریم و دست روی دست بگذاریم و شاهد گذر زمان و اتلاف فرصت‏‌های بی‌‏بازگشت باشیم؟

ما در لیسه پگاه، زمستان پرشوری را داشتیم پشت سر می‏‌گذاشتیم. زمستان ۱۳۹۸ خورشیدی برای کارمندان پگاه، سراسر با کار و مطالعه گروهی و تهیه طرح‏‌های آموزشی بربنیاد نظریه‌‏های جدید تعلیم و تربیت، سپری شد. ۲۵ حوت ۱۳۹۸ خورشیدی، آخرین روز حضور کارمندان در این سال بود. طبق برنامه‏‌ریزی‌‏های پگاه، ۲۵ حوت روز جلسه پداگوژی و یک ضیافت دسته‌‏جمعی بود. اما قبل از آن‏که به غروب ۲۴ حوت برسیم، اطلاعیه‌‏ی شورای وزیران جمهوری اسلامی افغانستان و وزارت معارف ج.ا.ا. سردرگمی و حیرت بزرگی را در فضای عمومی و رسانه‌‏ای کلید زد. طبق این اطلاعیه، حد اقل برای یک ماه در شروع سال ۱۳۹۹ خورشیدی، تمام مراکز آموزشی و نهادهای تحصیلی رخصت شدند. در حالی‏‏ که پایان رخصتی و قرنتین هم هرگز روشن نبود. هیچ کسی نمی‌‏توانست مطمئن باشد که با شروع ماه ثور، دروازه های مکاتب و آموزش‏گاه‌‏ها دوباره بر روی دانش‏‌آموزان باز خواهد شد.

این اطلاعیه از همان ساعاتی نخست که همگانی شده بود، بیشتر از همه، در بین کارگزاران معارف، بالخصوص بخش سکتور خصوصی، دست بدست می‌‏شد. عالمی از پرسش‌‏های بی‌‏جواب در شبکه‌‏های اجتماعی و تجمعات‏ مجازی، مطرح می‌‏شد. این رخصتی که پایانش معلوم نیست، و به احتمال بسیار بالا، هرگز به یک ماه محدود نخواهد ‏ماند، همه را کلافه و سردرگم ساخته بود. صدها هزار نفر بیکار می‏‌شدند. میلیون‌‏ها دانش‌‏آموز از آموزش محروم می‌‏ماندند. شاید بیشتر از همه، مسئولین و کارمندان مکاتب خصوصی، نگران وضعیت بودند. برعلاوه‏ی وقفه‌‏ی آموزشی، قطع شدن عایدات مکاتب و کارمندان شان، این سردرگمی و نگرانی را سنگین‌‏تر می‌‏ساخت. در این میان، هیئت مدیره پگاه، نخستین و تنها مکتبی بود که بدون از دست دادن وقت، در پی تدبیر و چاره‏‌جویی برآمدند که اینک گزارش آن را می‏‌خوانید.

روز ۲۵ حوت ۱۳۹۸، جلسه پداگوژی مکتب‌‏های پگاه، به صورت مشترک، در لیسه برگزار شد. تمام برنامه‏‌های تعلیمی مکتب‌‏های پگاه، توسط مسئولین و مدیران بخش‏‌ها توضیح داده شد. تلاش بر این بود تا تمام برنامه‌‏های تعلیمی، در چهارچوب مکتبِ «بازسازی اجتماعی» و نظریه‌‏ی «سازنده‌‏گرایی» با تلفیقی از «ارتباط‏‌گرایی» سروسامان داده شود. در جریان، برخی پرسش‌‏های که به ارتباط برنامه‌‏های جدیدی که قرار بود در پگاه روی دست گرفته شوند، از سوی کارمندان و معلمان مطرح می‌‏شد و مسئولین بخش‏‌های مربوطه پاسخ می‌‏دادند. یکی از پرسش‌‏هایی که نپرسیده ذهن همه را درگیر ساخته بود، مسئله رخصتی ماه حمل بود. شماری از هم‏کاران ما، این پرسش را که “سرنوشت دانش‌‏آموزان و معلمان و کارمندان پگاه چه می‌‏شود”، مطرح کردند.

نوبت صحبت‏‌های حفیظ الله ابرم، رئیس هیئت مدیره مکتب‌‏های پگاه، از سوی مجری جلسه اعلان شد. همه می‏‌دانستند که یکی از پرسش‌‏هایی که باید استاد ابرم به آن پاسخ می‌‏داد، موضوع رخصتی ماه حمل و نگرانی‏‌های مربوط به آن بود. استاد ابرم صحبت‌‏های خود را در مورد برنامه‌‏های سال ۱۳۹۹ خورشیدی ایراد کرد و در ادامه به صورت مشخص به موضوع رخصتی پرداخت. آقای ابرم صراحت داد که چیزی که مسلم و قطعی است، رخصتی یک ماهه است. هم‏چنان چیزی که بعید نیست، ادامه یافتن رخصتی برای ماه‌‏های بیشتر است؛ بدیهی است که در حال حاضر هیچ برنامه‌‏ی مشخصی برای ایام رخصتی نداریم؛ هم‏چنان نمی‌‏توانم بگویم آموزش شماری زیادی از شاگردان که تا کنون ثبت نام کرده اند چه می‌‏شود؛ خوب است شما هم بدانید که به ارتباط پرداخت معاش معلمان و کارمندان در ایام رخصتی، هم‏چنان بلاتکلیف و مردد هستیم؛ با این وجود، با توجه به وضعیت پیش آمده، هیچ وعده‌‏ی مبنی بر ارایه آموزش برای دانش‌‏آموزان و خانواده ها، و پرداخت معاش برای معلمان وکارمندان پگاه داده نمی‌‏توانم؛ ولی یک چیز را با قاطعیت می‏‌توانم بگویم که تحت هیچ شرایطی، به وضعیت پیش آمده تسلیم نخواهیم شد و راهی برای مهار چالش‏ پیش آمده پیدا خواهیم کرد. جلسه پداگوژی با برنامه‌‏های فرهنگی، به پایان رسید. همکاران از هم‏دیگر خداحافظی کردیم، در حالی که نمی‌‏دانستیم سال جدید تعلیمی چطور و چه وقت آغاز خواهد شد.

… ادامه دارد

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x